Prof.dr hab.med. Bogusław Kapelak | Centrum Medyczne PROFEOMED

850_4763-scaled-7197925

Życiorys:

Urodził się w 1956r. w Krakowie. W 1975r., po uzyskaniu matury w V LO im. Augusta Witkowskiego w Krakowie, rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej im. Mikołaja Kopernika w Krakowie. Z kardiochirurgią związał się już podczas studiów (od 1980r.) uczestnicząc w pracy naukowej Studenckiego Koła Naukowego przy Klinice Chirurgii Serca, Naczyń i Transplantologii. Był założycielem tego Koła i jego przewodniczącym w latach 1980 -1982.

W 1981r. ukończył studia na Wydziale Lekarskim AM w Krakowie i podjął swoją pierwszą pracę w Państwowym Szpitalu Klinicznym w Krakowie (1981-1984), a od 1984r. aż do chwili obecnej pracuje w Klinice Chirurgii Serca, Naczyń i Transplantologii Instytutu Kardiologii CM UJ w Krakowie. W klinice tej, pod kierunkiem Prof. dr hab. med. Antoniego Dziatkowiaka a następnie Prof. dr hab. med. Jerzego Sadowskiego przechodził przez kolejne etapy rozwoju zawodowego i naukowego będąc początkowo asystentem a następnie adiunktem.

W 1985r. zdał egzamin specjalizacyjny I stopnia z chirurgii ogólnej a w 1991r. II stopnia z kardiochirurgii. Po napisaniu pracy doktorskiej pod kierownictwem Prof. dr hab. med. Antoniego Dziatkowiaka pt. Rokownicze znaczenie upośledzonej czynności lewej komory serca dla przebiegu wczesnego okresu po operacjach pomostowania tętnic wieńcowych z zastosowaniem miejscowej hipotermii w 1994r. uzyskał tytuł doktora nauk medycznych na Wydziale Lekarskim Collegium Medium Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W latach 2001-2002 był Kierownikiem Zespołu Przeszczepowego. Od 2005r. zastępca Kierownika a od 1.XI.2014r. Kierowniki Kliniki Chirurgii Serca Naczyń i Transplantologii  IK CM UJ. Od 1 listopada 2015 roku pełni obowiązki Ordynatora Oddziału Klinicznego Chirurgii Serca Naczyń i Transplantologii w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II.

Tytuł doktora habilitowanego, uzyskał w UJ-CM, w 2012 roku. Monografia habilitacyjna pt. „Ostre rozwarstwienia ściany aorty typu I wg De Bakey’ a wpływ przetrwałego kanału rzekomego na odległe wyniki operacji „  napisana została na podstawie materiału własnego i wieloletniej obserwacji pacjentów operowanych w KChSNiT .  Oceniano w niej rozległość rozwarstwienia aorty, drożność kanału rzekomego oraz zmiany zachodzące w aorcie na przestrzeni 11 lat. W pracy habilitacyjnej podjął próbę wypracowania optymalnych zasad postępowania chirurgicznego u chorych z ostrym rozwarstwieniem ściany aorty.

Tytuł naukowy Profesora otrzymał decyzją Prezydenta RP Andrzeja Dudy w roku 2018.  

W trakcie dotychczasowej pracy wykonał samodzielnie ponad 10.000 operacji. Były to operacje tętnic wieńcowych, zastawek serca, tętniaków aorty a także obwodowych naczyń krwionośnych. Wykonał także ponad 400 transplantacji serca oraz wszczepił kilkadziesiąt długoterminowych systemów wspomagania lewej komory serca LVAD.

Współuczestniczył w wykonaniu  po raz pierwszy w świecie:

1.      Wszczepienia bezszwowej biologicznej zastawki aortalnej serca u pacjenta poddawanego operacji wymiany zastawki aortalnej (styczeń 2005r.)

2.      Wszczepienia bezszwowej biologicznej zastawki aortalnej serca u pacjenta poddawanego operacji wymiany zastawki aortalnej (styczeń 2010r.)

3.     Wykonania hybrydowej ablacji lewego przedsionka Ex-MAZE III u pacjenta z utrwalonym migotaniem przedsionków (styczeń 2009r.)

4.     Przezskórnergo zamknięcia uszka lewego przedsionka epikardialnym u pacjentów z wysokim CHADS score systemem LARIAT (marzec 2009r.)

5.     Wszczepienia nowej stentowej zastawki biloogicznej Edwards z nową platformą obróbki tkanek Resilia (2011r.)

6.     Zewnętrznej plastyki zastawki mitralnej celem zmniejszenia fali zwrotnej w ciężkiej niedomykalności zastawki mitralnej ( 2013r.)

7.     Wszczepienia żylnego pomostu pokrytego poliuretanem – Neo Graft u pacjenta z  chorobą niedokrwienną serca (19.II.2013r.)

8.     Transapikalnego wszczepenia sztucznej biologicznej zastawki mitralnej w ciężkiej niedomykalności (2014r.)

9.     Transapikalnego wszczepienia nici ścięgnistych zastawki mitralnej (2015r.)

Uczestniczył w wykonaniu  po raz pierwszy w Polsce zabiegów operacyjnych takich jak:

1. Wszczepienia pompy levatronix do wspomagania krążenia u pacjentów z niewydolnością krążenia (2003 r.)

2. Torakoskopowej ablacji serca – typu Maze III (2007 r.)

3. Wykonania drogą przeskórną odnerwienia (sympatycznego) okolicy tętnic nerkowych u pacjentów z opornym na leczenie farmakologiczne nadciśnieniem tętniczym (2008 r.)

4. wszczepienia przez koniuszek lewej komory serca (bez zastosowania krążenia pozaustrojowego) zastawki aortalnej 2008r.

5. Użycia kardiopolimerów w operacyjnym leczeniu kardiomiopatii rostrzeniowej serca (2009 r.)

6. Wszczepienia czasowego całkowicie wewnątrznaczyniowego kardiowertera-defibrylatora u pacjentów z prewencją pierwotną (2010 r.).

7. Użycia trzyelementowej aortalnej zastawki nadpierścieniowej (2007 r.).

8. Wszczepienia samodzielnie otwierającgo się nowego typu czasowego flitra do żyły próżnej dolnej (2011 r.)

Brał udział w wykonaniu po raz pierwszy w Krakowie:

– transplantacji serca (1988r.)

– wszczepienia sztucznej komory serca (1996r.)

– przezskórnego wszczepienia stent-graftu wewnątrzaortalnego (2000r.)

– przezskórnej plastyce pierścienia zastawki dwudzielnej (2008r.)

W ramach podnoszenia kwalifikacji i umiejętności odbył roczne staże w zagranicznych ośrodkach kardiochirurgicznych, w latach 1989 – 1990 w Klinice Kardiochirurgii Dedinje w Belgradzie, 1992-1993r. w Klinice Kardiochirurgii w Brugii.

Szkolenia międzynarodowe

Aktywnie uczestniczy w programach naukowych prowadzonych przez klinikę związanych z wprowadzaniem nowatorskich technik operacyjnych w kardiochirurgii w związku z czym odbył wielokrotnie szkolenia w ośrodkach europejskich i amerykańskich.

2002 – Szkolenie we wszczepianiu bezstentowych zastawek, Nicea, Francja.

2005 – Szkolenie we wszczepianiu dwuelementowych zastawek aortalnych, Francja.

2009 – Szkolenie z przezskórnego podwiązywania uszka lewego przedsionka, USA.

2009 – Szkolenie we wszczepianiu biopolimerów, USA.

2009 – Szkolenie z małoinwazyjnej aneuryzmektomii lewej komory serca, USA.

2011 – Szkolenie w zakresie nowych bezszwowych zastawek serca, USA.

2013 – Szkolenie we wszczepianiu nowych bezszwowych biologicznych zastawek serca, Minneapolis, USA.

2013 – Szkolenie we wszczepianiu w obrębie mięśnia sercowego macierzy celem regeneracji mięśnia sercowego, Atlanta, USA.

2014  – Szkolenie w wykonywaniu plastyki zastawki mitralnej z użyciem nowego neopłatka mitalnego. Paryż, Francja.

2014 – Szkolenie z przezskórnego wszczepiania nowych biologicznych zastawek mitralnych, San Francisco, USA.

2015 – Szkolenie z wszczepiania systemów wspomagania lewej komory serca LVAD Heart Mate 2 – Praga.

2015 – Szkolenie z wszczepiania systemów wspomagania lewej komory serca LVAD Heart Wear – Oslo.

Działalność naukowa.

Bezpośredni wpływ na zainteresowania naukowe ma praca w Klinice Chirurgii Serca Naczyń i Transplantologii Instytutu Kardiologii CMUJ, w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im Jana Pawła II , w którym pracuje nieprzerwanie od 35 lat.

Całkowity dorobek naukowy obejmuje 453 publikacji; w tym 107 prac oryginalnych; 27 opisów przypadków; 18 prac poglądowych; 48 rozdziałów w podręcznikach; 1 monografię; 1 pracę popularno-naukową; ponadto 84 streszczeń ze zjazdów międzynarodowych i 114 streszczeń ze zjazdów krajowych; 12 pełnotekstowych publikacji w suplementach czasopism; 2 listy do redakcji; 6 publikacji w badaniach międzynarodowych. Dodatkowo 18 prac nie podlega punktacji ze względu na brak danych o wskaźnikach ( prace przed 1999 rokiem) i 15 rozdziałów w monografiach naukowych.

Łączna punktacja Impact Factor wynosi 172,527;, KBN/MNiSW: 1585; IC 613,84.. Współczynnik Hirscha wg bazy Web of Science wynosi 14.

Na dorobek naukowy przed uzyskaniem tytułu doktora habilitowanego składa się 145 prac o łącznej wartości współczynnika impact factor 89,733, natomiast wartość punktacji wg KBN/MNiSW 788 punktów, a IC 504,08.

Dorobek naukowy po habilitacji obejmuje 57 publikacji o łącznej wartości współczynnika impact factor   82,794, natomiast wartość punktacji wg KBN/MNiSW wynosi 797, IC 109,76.

Liczba cytowań wynosi 199.

Uczestniczył jako główny badacz, współbadacz i koordynator w kilkunastu wieloośrodkowych badaniach międzynarodowych.

Najważniejszymi są:

STICH-trial (Surgical Treatments for Ischemic Heart Failure), program badawczy porównujący wyniki chirurgicznego leczenia pacjentów z chorobą niedokrwienną serca pomostowaniem aortalno-wieńcowym bez lub z resekcją lewej komory.

FREEDOM-trial (REvascularization Evaluation in patients with Diabetes mellitus: Optimal management of Multivessel disease), program badawczy dotyczący pacjentów z chorobą dwu lub trójnaczyniową serca i cukrzycą, porównujący wyniki leczenia chirurgicznego (CABG) z angioplastyką wieńcową (PCI DES).

Zastosowanie protezy naczyniowej CardioPass podczas pomostowania aortalno-wieńcowego u pacjentów z niewystarczającym zasobem naczyń autologicznych.

Porównanie wyników operacji pomostowania aortalno-wieńcowego z użyciem krążenia pozaustrojowego i bez krążenia – „On and Off pump CABG”.

Zastosowanie bezstentowej, biologicznej zastawki aortalnej 3F-SAVR u ludzi.

Zastosowanie bezszwowej biologicznej zastawki aortalnej 3F-ENABLE u ludzi.

Europejskie badanie sztucznej biologicznej zastawki aortalnej Arbor® (TAVS-XX) – EASE.

Odnerwienie nerek przy użyciu małoinwazyjnego systemu ablacji prądem RF u pacjentów z opornym na leczenie farmakologiczne nadciśnieniem tętniczym i u pacjentów z krańcową niewydolnością nerek.

Pilotażowe badanie nad bezpieczeństwem stosowania systemu CARILLON™ Mitral Contour System™ w leczeniu niedomykalności zastawki dwudzielnej, CVP-1313-01 Badanie TITAN™.

Izolacja uszka lewego przedsionka u pacjentów z migotaniem przedsionków i wysokim ryzykiem zatorów.

Badanie pilotażowe w celu ustalenia bezpieczeństwa i wykonalności Algisyl-LVR™ jako metody rekonstrukcji lewej komory serca u pacjentów z kardiomiopatią rostrzeniową, poddawanym operacji na otwartym sercu”.

Badanie porównania progu defibrylacji u pacjentów kwalifikowanych do wszczepienia kardiowertera – defibrylatora: InnerPulse™ a tradycyjny ICD-(DTCT).

Badanie wyników wszczepiania nowych suchych zastawek biologicznych Edwards u ludzi GLX.

Zamknięcie uszka lewego przedsionka u pacjentów z wysokim CHADS score systemem LARIAT RS.

Ocena bezpieczeństwa stosowania i wydajności implantu tylnego neo-płatka (PNLI) w leczeniu niedomykalności zastawki mitralnej.

Pierwsze badanie na ludziach celem wstępnego uznania Angioshield Neo Graft za bezpieczny i skuteczny system, stanowiący mechaniczną osłonę wszczepów żylnych stosowanych w operacjach pomostowania naczyń wieńcowych

Kierownictwo projektów badawczych

Byłem kierownikiem 2 projektów badawczych:

1. UJ CM  K/PBW/000063 Wpływ właściwości skrzepu fibrynowego na ryzyko powikłań zakrzepowych i krwotocznych po operacji pomostowania aortalno-wieńcowego w krążeniu pozaustrojowym: rola czynników genetycznych i środowiskowych

Okres realizacji projektu: 18.10.2006 – 17.10.2009

2. UJ CM  K/ZDS/000509 Rola interleukin zapalnych i mutacji warunkujących ich ekspresję w generacji trombiny i właściwościach skrzepu u pacjentów po operacji pomostowania aortalno-wieńcowego w krążeniu i bez krążenia pozaustrojowego

Okres realizacji projektu: 2.01.2007 – 31.12.2009

Byłem uczestnikiem trzech zakończonych projektów badawczych:

1. KBN 501/G/205, Ocena oporu naczyń płucnych u chorych kwalifikowanych do przeszczepu serca. Okres realizacji projektu: 1998 – 2002

2. UJ CM  K/ZDS/000987: Badania cech fenotypowych komórek oraz ekspresji wybranych czynników wpływających na przebudowę i degenerację ludzkich aortalnych zastawek serca. Okres realizacji projektu: 02.01.2009 – 31.12.2012

3. 6 ZR 9 2008C/07133 Preoperative dental care and postoperative infection in patients undergoing cardiac surgery – PREVENT. Okres realizacji projektu: 2009 – 2013

Jestem uczestnikiem dwóch projektów badawczych – grantów Narodowego Centrum Nauki:

1.     SONATA 7 – Wpływ izolacji uszka lewego przedsionka u pacjentów z migotaniem przedsionków na aktywność układu krzepnięcia, aktywność fibrynolizy oraz przepuszczalność skrzepu z uwzględnieniem różnic i zmian w zakresie parametrów krzepnięcia w poszczególnych jamach serca.

2.    OPUS 8 – Aktywność układu neurohormonalnego oraz zmiany metaboliczne zachodzące po izolacji uszka lewego przedsionka u chorych z migotaniem przedsionków.

Moje zainteresowania naukowe koncentrują się szczególnie wokół czterech obszarów tematycznych:

1. Chirurgicznego leczenia choroby niedokrwiennej serca.

2. Operacyjnego leczenia pacjentów z ostrym rozwarstwienia ściany aorty.

3. Transplantologii.

4. Wdrażaniu nowych  technik operacyjnych w zespołach wielospecjalistycznych.

1. Chirurgiczne leczenie choroby niedokrwiennej serca. 

          Moje zainteresowanie chirurgicznym leczeniem pacjentów z chorobą niedokrwienną serca w naturalny sposób wynika z wieloletniej pracy w Klinice Chirurgii Serca Naczyń i Transplantologii. Pomostowanie aortalno-wieńcowe jest najczęściej wykonywaną operacją kardiochirurgiczną u dorosłych. Podczas mojego rocznego stażu w  Klinice Kardiochirurgii Dedinje w Belgradzie w 1989r. miałem możliwość uczestniczyć w operacjach pacjentów z chorobą niedokrwienną i znacznie uszkodzoną funkcją lewej komory serca. W wyniku wykonanych tam badań powstała praca doktorska pt. „Rokownicze znaczenie upośledzonej czynności lewej komory serca dla przebiegu wczesnego okresu po operacjach pomostowania tętnic wieńcowych z zastosowaniem miejscowej hipotermii”. Zapoczątkowana w ten sposób współpraca pomiędzy klinikami utrzymuje się nadal a jej konsekwencją są wspólne publikacje naukowe. Kolejny mój staż w Klinice Kardiochirurgii w Brugii w 1992-1993r. zaowocował wprowadzeniem przeze mnie w macierzystej klinice użycia tętnicy piersiowej wewnętrznej do pomostowania tętnic wieńcowych. Moje zainteresowania chirurgicznym leczeniem choroby niedokrwiennej serca skierowały się następnie na pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym i powikłaniami zawału serca. Sukcesywnie publikowałem artykuły oraz opisy rzadkich, interesujących przypadków, dotyczących tej tematyki.

Współuczestniczę również w badaniach nad określeniem wpływu czynników biochemicznych na tętnice wieńcowe oraz na pomosty aortalno-wieńcowe u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca.

2. Operacyjne leczenie pacjentów z ostrym rozwarstwieniem ściany aorty.

Ostre rozwarstwienie ściany aorty jest schorzeniem, które ze względu na nagłe występowanie i dynamikę przebiegu należy do najbardziej naglących stanów klinicznych. Leczenie operacyjne jest postępowaniem z wyboru i ratuje życie  tym chorym. Niemniej jednak operacje te obarczone są znaczną śmiertelnością i uważane za jedne z najtrudniejszych w kardiochirurgii. Po operacji pacjenci wymagają stałego leczenia kardiologicznego i systematycznej kontroli aorty w badaniach obrazowych. W publikowanych doniesieniach naukowych koncentrowałem się przede wszystkim na trudnościach diagnostycznych i  terapeutycznych u chorych z ostrym rozwarstwieniem ściany aorty. Tematyki tej dotyczy również moja rozprawa habilitacyjna, której jednym z celów było wypracowanie optymalnych zasad postępowania chirurgicznego w tych naglących stanach chorobowych.

Opis trzech pacjentów po przeszczepie serca z ostrym rozwarstwieniem aorty oraz przypadek rozwarstwienia aorty po przebytej operacji wymiany zastawki aortalnej opisałem w pracach kazuistycznych i poglądowych Współpracuję także z Zakładem Hemodynamiki i Angiokardiografii CM UJ. szczególnie w zakresie diagnostyki i leczenia z zastosowaniem stent-graftów wewnątrzaortalnych w ostrych rozwarstwieniach  aorty zstępującej i brzusznej.

Wykonałem samodzielnie ponad 100 operacji pacjentów z ostrym rozwarstwieniem aorty.

3. Transplantologia.

W okresie od 1996 do teraz wykonałem ponad 400 przeszczepów serca. Pomimo znacznego postępu diagnostyki, leczenia operacyjnego oraz udoskonalenia terapii immunosupresyjnej pacjenci po przeszczepieniu serca wymagają szczególnej troski zwłaszcza w bezpośrednim okresie pooperacyjnym i w pierwszym roku po transplantacji. Już sam dobór dawcy i biorcy a następnie protekcja pobranego serca ma wpływ na bezpośredni wynik operacji i dalsze rokowanie. Analiza czynników przedoperacyjnych znalazła miejsce w pracach których jestem współautorem, opublikowanych w czasopismach naukowych polskich i zagranicznych. W okresie pooperacyjnym infekcje u chorych po transplantacji serca są, obok ostrego odrzucania przeszczepu, nadal najczęstszą przyczyną zgonu. Wpływ zakażenia Chlamydia pneumoniae na roczne przeżycie u pacjentów po ortotopowym przeszczepie serca przedstawiono w jednej z prac poświęconych problemom terapeutycznym w odległym okresie pooperacyjnym.

Opis rzadkiego powikłania w postaci rzekomego tętniaka łuku aorty u pacjenta po przeszczepie serca oraz przypadek pacjentki, która 3,5 roku po przeszczepie serca zaszła w ciążę i urodziła zdrowe dziecko opisałem w pracy kazuistycznej i poglądowej.

Wnioski z opublikowanych prac wykorzystuję w praktyce klinicznej.

4. Wdrażanie nowych  technik operacyjnych w zespołach wielospecjalistycznych.

Od 2000r. biorę czynny udział we wszystkich zabiegach wielodyscyplinarnych mających na celu wdrażanie nowych technik operacyjnych w leczeniu pacjentów w Klinice Chirurgii Serca Naczyń i Transplantologii CM UJ. W 2000r. we współpracy zespołów: kardiochirurgów, kardiologów interwencyjnych i anestezjologów po raz pierwszy w Krakowie brałem udział we wszczepienie stent-graftu wewnątrzaortalnego drogą przezskórną u pacjenta z tętniakiem aorty brzusznej. Metoda ta jest obecnie rutynowym postępowaniem dla wybranej grupy pacjentów. Kontynuacją współpracy w zespołach interdyscyplinarnych było stworzenie sali hybrydowej, w której w kolejnych latach wdrażano nowe techniki leczenia operacyjnego. Do naistotnieszych należy zaliczyć:  torako i laparoskopową ablację serca – typu Maze III, przezskórną plastykę pierścienia zastawki dwudzielnej, wszczepienie zastawki aortalnej przez koniuszek lewej komory serca lub drogą przezskórną bez zastosowania krążenia pozaustrojowego, wykonanie drogą przeskórną odnerwienia tętnic nerkowych u pacjentów z opornym na leczenie farmakologiczne nadciśnieniem.

Rozpoczęta przed 14 laty współpraca w zespołach wielospecjalistycznych jest nadal kontynuowana a jej wynikiem jest możliwość zaoferowania nowoczesnego leczenia pacjentom dla, których leczenia klasyczne jest nieskuteczne lub obarczone zbyt dużym ryzykiem. Wdrożenie nowych metod leczenia zostało opisane w publikacjach w czasopismach krajowych i zagranicznych.

Udział w towarzystwach naukowych:

          Jestem członkiem:

                  – Polskiego Towarzystwa Kardio-Torakochirurgów

                  – Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego

                  – Polskiej Rady Resuscytacji 2001r. (Członek Założyciel)

Działalność dydaktyczna:

W latach 1980 – 1982 byłem opiekunem Studenckiego Koła Naukowego działającego przy Klinice Chirurgii Serca Naczyń i Transplantologii CM UJ. Jako nauczyciel akademicki prowadzę ćwiczenia i seminaria z zakresu kardiochirurgii ze studentami IV i V roku Wydziału Lekarskiego. Jestem także zaangażowany jako wykładowca w Medycznym Centrum Kształcenia Podyplomowego w kursach dla lekarzy przygotowujących się do egzaminu specjalizacyjnego z chirurgii i kardiologii. Tematyka moich wykładów z zakresu kardiochirurgii dotyczy głównie leczenia chirurgicznego pacjentów z tętniakami aorty. W ramach działalności dydaktycznej dla lekarzy w rejonie od kilkunastu lat biorę udział jako wykładowca w wyjazdowych szkoleniach organizowanych przez PTL w różnych miastach Polski.

Ponadto, jako wykładowca, uczestniczę też w szkoleniach oraz sesjach organizowanych przez Klinikę w ramach Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego lub innych organizacji działających na rzecz zdrowia. Biorę także udział jako wykładowca w corocznie organizowanych w Instytucie Kardiologii w Krakowie Warsztatach Kardiochirurgicznych, Echokardiograficznych i Kardiologii Interwencyjnej (NFIC).

Jestem promotorem dwóch zakończonych rozpraw doktorskich:

1.Lek. med. Piotr Węgrzyn „Ocena skuteczności (in vitro) wybranych inhibitorów fosfodiesteraz cAMP w wywołaniu predylatacji tętnicy promieniowej pobranej od pacjentów poddanych operacji pomostowania aortalno-wieńcowego”

2.Lek. med. Grzegorz Filip Wymiana zastawki aortalnej z dostępu przez ministernotomię górną -ocena kliniczna małoinwazyjnego sposobu dostępu w porównaniu do standardowej techniki operacyjnej.

Jestem promotorem dwóch otwartych rozpraw doktorskich, które będą bronione w tym roku:

1.Lek. med. Izabella Górkiewicz „Czynniki predykcyjne śmiertelności wczesnej u pacjentów z infekcyjnym zapaleniem wsierdzia na protezie zastawkowej -obserwacje własne”

2.Lek. med. Piotr Mazur „Aktywacja układu krzepnięcia w stenozie aortalnej powikłanej poszerzeniem aorty wstępującej”.

Sprawuję merytoryczny nadzór nad szkoleniem specjalizacyjnym 3 lekarzy z zakresu kardiochirurgii. Szczególną formą dydaktyki są prowadzone przeze mnie warsztaty kardiochirurgiczne dla lekarzy specjalizujących się w zakresie kardiochirurgii o następującej tematyce: Wszczepianie zastawek serca z zastosowaniem krążenia pozaustrojowego na modelu zwierzęcym. Doskonalenie technik wykonywania pomostów aortalno – wieńcowych przy użyciu symulatorów. Plastyka zastawki mitralnej z użyciem symulatorów. Operacje zastawki aortalnej

i operacje tętniaków aorty wstępującej również  przy wykorzystaniu symulatorów serca.

Od 3 lat jestem członkiem wielodyscyplinarnego zespołu ekspertów (Heart Team), w którego skład wchodzą również: kardiolog, kardiolog interwencyjny, chirurg naczyniowy, radiolog, anestezjolog. W ramach tego zespołu dokonuje się kwalifikacji pacjentów do odpowiedniej metody leczenia. Od 2011 roku jestem członkiem Grupy Ekspertów ds. Wrodzonych Wad Serca u Młodzieży i Dorosłych i biorę czynny udział w cyklicznych spotkaniach organizowanych przez Centrum Chorób Rzadkich Układu Krążenia w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. J.Pawła II .

Działalność organizacyjna

Byłem założycielem Studenckiego Koła Naukowego działającego od 1980r. przy Klinice Chirurgii Serca Naczyń i Transplantologii CM UJ. W 1986r. byłem współorganizatorem XXI Zjazdu Sekcji Chirurgii Klatki Piersiowej Serca i  Naczyń TChP w Krakowie. Brałem czynny udział w organizacji 28 Międzynarodowego Kongresu Torako-Kardio-Angiochirurgów, który odbywał się w Krakowie w dniach 13-16 czerwca 2000r. Jestem członkiem założycielem Polskiej Rady Resuscytacji (2001r.). Przez kolejne dwa lata brałem udział w organizacji: EACTS Academy: Advanced Techniques in Cardiac Surgery 2007 Krakow, Poland i Advanced Techniques in Cardiac Surgery 2008 Krakow, Poland. W 2012 r byłem współorganizatorem VI Kongresu Polskiego Towarzystwa Kardio-Torakochirurgicznego. Kraków 2012r. W 2014 byłem współorganizatorem  35- lecia Instytutu Kardiologii CM UJ.

Jestem organizatorem i współorganizatorem wydarzeń, w których uczestniczy Klinika Chirurgii Serca Naczyń i Transplantologii, takich jak: Światowy Dzień Serca, Dni Otwarte CM UJ, konferencje, warsztaty, posiedzenia naukowe.

Od roku 2014 do teraz jestem Kierownikiem Kliniki Chirurgii Serca Naczyń i Transplantologii CM UJ.

Od roku 2015 pełnię obowiązki Ordynatora Oddziału Klinicznego Chirurgii Serca Naczyń i Transplantologii w Krakowskim Szpitalu specjalistycznym im Jana Pawła II.

W latach 2015 – 2016 byłem zastępcą Dyrektora Instytutu Kardiologii CMUJ. Zostałem wybrany na zastępcę Dyrektora Instytutu Kardiologii na koleją kadencję 2016-2020.

Współpraca międzynarodowa

Współpracuję z pracownikami następujących instytucji:

1.     University of California – San Francisco, USA

2.     Riverside Methodist Hospital, Columbus, Ohio, USA

3.     University of North Carolina, Chapel Hill, NC, USA

4.     Tufts-New England Medical Center and Tufts University, Boston, MA, USA

5.     University Medical Center Ljubljana, Ljubljana, Slovenia

6.     FirstHealth Arrhythmia Center, FirstHealth Moore Regional Hospital, Pinehurst, NC 28374, USA

7.     Klinik für Herz-, Thorax- und Gefässchirurgie, Braunschweig, Germany

8.     Department of Cardiothoracic Surgery, Heart and Vessel Center, Bad Bevensen, Germany

9.     Department for Thoracic and Cardiovascular Surgery, Johann Wolfgang Goethe University, Frankfurt, Germany

10. Department of Cardiovascular Surgery, University of Berne, Switzerland

11. University Hospital Basel, Clinic for Cardiac Surgery, Basel, Switzerland

12. Baker IDI Heart and Diabetes Institute, Melbourne, Australia

13. The Ohio State University, Columbus, OH, USA

14. Cardiovascular Center Frankfurt, St.Katharinen Hospital, Frankfurt, Germany

15. University of Kansas, Kansas City, USA

16.  Maggiore Hospital ,Bolonia, Włochy

17.  Swedish Heart, Seattle, USA

18.  Mayo Clinic, Rochester, USA

Nagrody i wyróżnienia:

Wyrazem uznania osiągnięć zawodowych i naukowych były następujące  nagrody i wyróżnienia:

  • 1989r. Nagroda Zespołowa Pierwszego Stopnia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej
  • 1996r. Nagroda Zespołowa Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej
  • 2005r. Srebrny Krzyż Zasługi przyznany przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej
  • 2005 r. Specjalista roku w plebiscycie pacjentów organizowanym przez Gazetę Krakowską.
  • 2007r. Medal za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kardiochirurgii przyznany przez Samorząd Województwa Małopolskiego
  • 2009r. Nagroda jubileuszowa Rektora CMUJ za 25 lat pracy w uczelni.
  • 2009r. Odznaczenie „Honoris gratia” Prezydenta Miasta Krakowa
  • 2011r. ”Złoty skalpel„ przyznany przez Puls Medycyny za  opracowanie i wdrażanie nowych technik wszczepienia protez biologicznych zastawki aortalnej serca.
  • 2012r. Odznaka honorowa Ministra Zdrowia „Za Zasługi Dla Ochrony Zdrowia”
  • 2013r. Medal z Okazji 10 – lecia Kardiologii Interwencyjnej Wojewódzkiego Szpitala im. Św. Ojca Pio w Przemyślu
Dodano do koszyka.
0 produktów - 0,00